Paralaksa (12.11.17): Voodoo i zombie Haiti

Nie zdążyłem opowiedzieć w audycji historii naukowca – Wade Davisa, który wwoził składniki potrzebne do stworzenia napoju zombie. Wracając z Haiti na Uniwersytet Harvarda, Wade Davis znalazł się na celnicy lotniska JFK w Nowym Jorku. Była to Niedziela Wielkanocna 1982 r. Przed celnikiem leżała otwarta walizka, którą na Haiti zdolny rzemieślnik zrobił z pustych puszek po jedzeniu. Była metalowa i wygladała niezwykle interesująco zwłaszcza, że na puszkach odciśnięte były arabskie napisy. Wade nie miał pojęcia jakim cudem arabskie puszki mogły się znaleźć na Haiti. Nic dziwnego, że taka walizka od razu zainteresowała celników. W walizce leżały schludnie poukładane suszone żaby, węże, egzotyczne rośliny kości ludzkie, ludzkie i zwierzęce czaszki, piklowane ludzkie mięso i ryby… W swoim plecaku Wade Davis miał jeszcze żywą karaibska ropuchę z gatunku Peltophryne fluviatica. Jest to jedna z największych ropuch na świecie. Wszystko to przywoził bez pozwolenia i stosownych dokumentów.

Celnik stał jak oniemiały, zahipnotyzowany widokiem który zobaczył. Kiedy wreszcie ocknął się z tego chwilowego letargu z trzaskiem zamknął wieko walizki i zacząl wrzeszczeć naukowcowi prosto w twarz:
“Człowieku! Dziś jest p…dolona Niedziela Wielkanocna. Wcale nie chciałem przyjść do do tej p…dolonej roboty. Zabieraj to p…dolstwo i sp…dalaj stąd!” (wulgaryzmy są zapisem reakcji celnika i jeśli rażą proszę nadać im status licentia poetica)

Celnik wezwał urzędnika z departamentu rolnictwa, którym okazała się doskonale oddechowo wyposażona przez naturę kobieta. Kiedy zajrzała do walizki w jej oczach pojawiła się panika. Kobieta nagle zanurzyła dłoń w swoim obfitym biuście i wydobyła stamtąd ogromnych rozmiarów krucyfiks krzycząc: „To pomoże! To pomoże!”
Nie wiadomo jakim cudem udało się opanować całe to zamieszanie, ale po kilku telefonach udało się wwieźć walizkę do USA.

Zapraszam do odsłuchania audycji!